اعتراض به آلودگى درياچه بختگان

دوشنبه 4/6/86
ساعت 11 صبح

حدود یک‌صد نفر از علاقه‌مندان و طرفدارن محیط زیست، وبلاگ‌نویسان، نمایندگان تشکل‌های زیست‌محیطی، امروز در پارک پردیسان، در مقابل سازمان حفاظت محیط زیست گرد آمدند. آن‌ها با در دست داشتن پلاکاردهایی اعتراض خود را نسبت به وضعیت فعلی که حاصل فعالیت‌های اقتصادی مخرب و آلوده سازی جبران‌ناپذیر محیط زیستی است اعلام داشتند. آن‌ها روز 30 مرداد را روز عزای عمومی اعلام کرده بودند، روزی که جسد نمک‌سودشده‌ی 2000 فلامینکو از دریاچه‌ی بی‌آب بختگان بیرون کشیده شد.

معترضان با بازوبندهای سیاه به بازو، و پلاکاردهایی در دست که حامل پرسش‌ها و نگرانی‌های آن‌ها بود آرام و بی‌صدا در صفی یک‌دست ایستادند تا بپرسند که چرا اصل"پنجا ه" قانون اساسی این‌چنین نادیده گرفته می شود .اصلی که می گوید:

«در جمهورى اسلامي حفاظت محيط زيست كه نسل امروز و نسل‌هاي بعد بايد در آن حيات اجتماعى رو به رشدى داشته باشد وظيفه‌ی عمومى تلقي مي‌گردد. از اين رو فعاليت‌هاي اقتصادى و غير آن كه با آلودگى محيط زيست يا تخريب غيرقابل جبران آن ملازمه پيدا كند ممنوع است...

یکی از مسئولان حفاظت محیط زیست دلیل این فاجعه را تامین‌نشدن حق‌آبه‌ی زیست‌محیطی در این منطقه توسط سازمان آب منطقه‌یی و ساخت چندین سد در بالادست منابع تامین‌کننده‌ی آب دریاچه می‌داند. تاکید بسیار روی این قضیه وجود داشته که این فراخوان و این گردهم‌آیی کاملا آرام برگزار شود و موضوع آن اعلام نگرانی‌ها و دغدغه‌های زیست محیطی است . نگرانی‌ها و دغدغه‌هایی که در باره‌ی موارد مشابه دیگر هم وجود دارد . این موارد طی ماه‌های گذشته در خجیر، سرخه‌حصار، بختگان، بمو، لار، پارک ملی کویر، نای‌بندان و ... رخ داده است یا بیم وقوع آن‌ها طی ماه‌های آینده می‌رود.

پس از ساعاتی انتظار بلاخره معاون سازمان در جمع معترضان حاضر شد و گفت، مطالبات زیست‌محیطی تشکل‌های غیردولتی را پیگیری خواهد کرد.

گرچه این جمع‌شدن‌ها و اعتراض‌ها و آن پیگیری‌ها شاید در آینده توجه بیشت‌تری را به سمت و سوی فاجعه‌هایی دیگر جلب کند اما در این میان حرکت اساسی حرکت اهالی روستاهای اطراف بود که به شکلی کاملا غریزی ، مسئولانه و طبیعی 7 هزار فلامینگو را از سرنوشت شوم و محتمل نجات دادند. آن‌ها در مدت 5 روز موفق به جمع‌آوری و بیرون‌کشیدن یک‌یک این پرندگان از میان نمک و گل و لای باقی‌مانده از آب دریاچه شدند و آن‌ها را به دریاچه‌ی "طشک" منتقل کردند و از بروز فاجعه‌یی بزرگ‌تر جلوگیری کردند. این عمل، از آن حس یگانگی با طبیعت برمی‌خیزد . وابستگی آن‌ها به شکلی عمیق با گیاهان و جانوران و عناصر طبیعی اطرافشان، مسئولیت حفظ و نگه‌داری آن‌ها را برای‌شان به همراه آورده، نه قانون. برای آن‌ها زندگی در طبیعت "شناخت" را به همراه داشته نه"علم". شناخت وحدت با طبیعت.

دریاچه بختگان در 70 کیلومتری غرب شهرستان نیریز و 160 کیلومتری شیراز واقع شده است.


Home The Charter History and characteristics Charter Texts A Cross-cultural and Multilingual Process What's new? Activities Regional Activities Intercultural Research Group Global Activities Central topics The military and responsibility Women and responsibility Companies and responsibility Environment and responsibility Cultures and responsibility Governance, Human Rights, and responsibility Education and responsibility Culture of responsibility Art and responsibility Cross-culturalism, dialog and multilingualism Finance and Responsibility Economy and Responsibility Think tank ... on the concept of responsibility ... on the Charter of Human Responsibilities Tools for action Audio & Video Cards, flyers... Interactive Documents Methods Facilitating debates and workshops Building a network Informing, educating Building a diffusion process Links Who are we ? The International Charter Facilitation Committee Biennial Meeting of the International Charter Committee Members About this site
	EN ES FA FR PT Other Languages
Iran A blogue to share, innovate, with a background of humanity and responsibility ACI nominates the “Women’s Movement in Iran” for the United Nations 2008 Human Rights Prize Beauty humiliated? Or humiliation beautified? Children of Iran Iranian women crucial in Majlis election News from Iran Protest against Bakhtegan Lake pollution Statement of "NGO for Protecting Women’s and Children’s Rights" Against Execution What’s New in the Iranian Charterland?	Home Activities Regional Activities Asia Iran Published on 11 October 2007 Translations available in: English (original) . اعتراض به آلودگى درياچه بختگان Associated Central Topics: Environment and responsibility . Associated General Topics: Environment .
	دوشنبه 4/6/86 ساعت 11 صبح حدود یک‌صد نفر از علاقه‌مندان و طرفدارن محیط زیست، وبلاگ‌نویسان، نمایندگان تشکل‌های زیست‌محیطی، امروز در پارک پردیسان، در مقابل سازمان حفاظت محیط زیست گرد آمدند. آن‌ها با در دست داشتن پلاکاردهایی اعتراض خود را نسبت به وضعیت فعلی که حاصل فعالیت‌های اقتصادی مخرب و آلوده سازی جبران‌ناپذیر محیط زیستی است اعلام داشتند. آن‌ها روز 30 مرداد را روز عزای عمومی اعلام کرده بودند، روزی که جسد نمک‌سودشده‌ی 2000 فلامینکو از دریاچه‌ی بی‌آب بختگان بیرون کشیده شد. معترضان با بازوبندهای سیاه به بازو، و پلاکاردهایی در دست که حامل پرسش‌ها و نگرانی‌های آن‌ها بود آرام و بی‌صدا در صفی یک‌دست ایستادند تا بپرسند که چرا اصل"پنجا ه" قانون اساسی این‌چنین نادیده گرفته می شود .اصلی که می گوید: «در جمهورى اسلامي حفاظت محيط زيست كه نسل امروز و نسل‌هاي بعد بايد در آن حيات اجتماعى رو به رشدى داشته باشد وظيفه‌ی عمومى تلقي مي‌گردد. از اين رو فعاليت‌هاي اقتصادى و غير آن كه با آلودگى محيط زيست يا تخريب غيرقابل جبران آن ملازمه پيدا كند ممنوع است... یکی از مسئولان حفاظت محیط زیست دلیل این فاجعه را تامین‌نشدن حق‌آبه‌ی زیست‌محیطی در این منطقه توسط سازمان آب منطقه‌یی و ساخت چندین سد در بالادست منابع تامین‌کننده‌ی آب دریاچه می‌داند. تاکید بسیار روی این قضیه وجود داشته که این فراخوان و این گردهم‌آیی کاملا آرام برگزار شود و موضوع آن اعلام نگرانی‌ها و دغدغه‌های زیست محیطی است . نگرانی‌ها و دغدغه‌هایی که در باره‌ی موارد مشابه دیگر هم وجود دارد . این موارد طی ماه‌های گذشته در خجیر، سرخه‌حصار، بختگان، بمو، لار، پارک ملی کویر، نای‌بندان و ... رخ داده است یا بیم وقوع آن‌ها طی ماه‌های آینده می‌رود. پس از ساعاتی انتظار بلاخره معاون سازمان در جمع معترضان حاضر شد و گفت، مطالبات زیست‌محیطی تشکل‌های غیردولتی را پیگیری خواهد کرد. گرچه این جمع‌شدن‌ها و اعتراض‌ها و آن پیگیری‌ها شاید در آینده توجه بیشت‌تری را به سمت و سوی فاجعه‌هایی دیگر جلب کند اما در این میان حرکت اساسی حرکت اهالی روستاهای اطراف بود که به شکلی کاملا غریزی ، مسئولانه و طبیعی 7 هزار فلامینگو را از سرنوشت شوم و محتمل نجات دادند. آن‌ها در مدت 5 روز موفق به جمع‌آوری و بیرون‌کشیدن یک‌یک این پرندگان از میان نمک و گل و لای باقی‌مانده از آب دریاچه شدند و آن‌ها را به دریاچه‌ی "طشک" منتقل کردند و از بروز فاجعه‌یی بزرگ‌تر جلوگیری کردند. این عمل، از آن حس یگانگی با طبیعت برمی‌خیزد . وابستگی آن‌ها به شکلی عمیق با گیاهان و جانوران و عناصر طبیعی اطرافشان، مسئولیت حفظ و نگه‌داری آن‌ها را برای‌شان به همراه آورده، نه قانون. برای آن‌ها زندگی در طبیعت "شناخت" را به همراه داشته نه"علم". شناخت وحدت با طبیعت. دریاچه بختگان در 70 کیلومتری غرب شهرستان نیریز و 160 کیلومتری شیراز واقع شده است.